Είναι πολλά αυτά που θέλω να σου πω, πατέρα.

Είναι πολλά αυτά που θέλω να ρωτήσω, πατέρα.

Παρεξηγημένη ζωή, πατέρα.

Στραβά μεγαλωμένος, πατέρα.

Ξεκάθαρη σκέψη με λάθος ειρμούς.

Στραβά παρμένες του κόσμου οι ενδείξεις.

Μαρτύριο οι σκέψεις σου καμωμένες ανάποδα

Κλεισμένος στου μυαλού τους λαβύρινθους νομίζεις το σωστό πως είναι

Κοιμήσου και κοίτα τι έχασες και κρίνε

Κοιμήσου και συγνώμη μη ζητάς από κανένα

Μονάχα από σένα ζήτα ευθύνες και μέτρα αυτά που σου συνέβησαν εδώ.

Ζητώ συγνώμη που δε σου είπα σαγαπάω

Ζητώ συγνώμη που εμένα σκεφτόμουνα συχνά

Ζητώ συγνώμη που δεν ήμουνα κοντά σου

Λυπάμαι που τώρα είσαι μακριά.