Η επιστροφή ευχάριστη.

Η εξέλιξη αναπάντεχη.

Οι ήρωες γεμάτοι αλήθεια,

Την αλήθεια της ζωής μας.

Πράγματα που πρέπει να μένουν κρυφά,
φανερά,
 αληθινά μέσα στου μυαλού τα ταξίδια .

Τα μάγουλα ροδίζουν στη σκέψη,
στη πλάση της εικόνας.

Το σώμα ανταποκρίνεται στης ηδονής το κάλεσμα .

Σε κάνει να πιστέψεις πως είσαι και συ ένας ήρωας.

Ανήθικο.

Τι είναι ηθικό και τι ανήθικο ποιος ξέρει?

Ποιος έβγαλε ποιο είναι το καλό και ποιο το κακό?

Γιατί να ακολουθήσω τη ροή του ποταμού?
κάτι μπορεί να ξέρει ο σολομός που πάει ανάποδα.

Κουραστικό το ταξίδι κόντρα στον άνεμο κόντρα στο κύμα.

Συμβιβασμός.

Εμείς εκεί σταθεροί στο φόβο της κόπωσης γινόμαστε πρόβατα επί σφαγής.

Εμείς εκεί σταθεροί στο φόβο του να είσαι παρίας.

Το ξέχωρο, το όμορφο, το άσχημο, το ξένο.

Αυτό που ταράζει την ηθική που ταράζει ότι έχτισε και νόμισε ένας
που εμείς ακολουθούμε πιστά χωρίς να γνωρίζουμε το γιατί.

Είσαι έφηβος και θέλεις να βάλεις τους δικού σου όρους.

Πλανιέσαι.

Πολεμάς, χύνεις το αίμα σου, χαρίζεις τους χυμούς της νιότης σου, θαρρώντας.

Και έρχεται η ώρα της αλήθειας.

Η ώρα της επιβίωσης και μπαίνεις στο καλούπι.

Και μέσα σου αποζητάς της νιότης τα χαμένα.