Αλεξάνδρα – Αλεξάνδρα που  ‘χεις κόψει τα μαλλιά

Μ’ έχεις κάνει άλλο άνδρα δε μου άφησες  μιλιά

Με το λάγνο σου το βλέμμα τις εικόνες όλες φθείρεις

τη ζωή μου κάνεις ψέμα  στον γκρεμό με παρασύρεις

Αλεξάνδρα – Αλεξάνδρα  γάργαρο νερό και ήλιος

Θάλασσας υγρή πνοή κι απαλό αγέρα χάδι

Να  ‘ρθω στην αγκάλη σου τούτο εδώ το βράδυ

Με τη φλόγα σου να ανάψεις τη φωτιά μες το σκοτάδι

Αλεξάνδρα – Αλεξάνδρα άπιαστο όνειρο για άνδρα

Ξωτικά σε τριγυρίζουν κι άγγελοι μόνο σ’ αγγίζουν

Μα στο λέω να το ξέρεις στο μυαλό μου βάζω στόχο

Στην αγκάλη μου μια μέρα να  σφιχτοκρατώ τον πόθο