ΠΡΟΕΣΠΕΡΑ

Στο πρώτο φως του ήλιου είδα τη μέρα,
μύρισα τ' άρωμά της , την άκουσα να ξυπνά.
Η πρωινή η αύρα μου χάιδεψε το μάγουλα κι ένιωσα την καρδιά μου με υγεία να χτυπά.
Έβαλα μια κούπα με καφέ και κάθισα στο περβάζι,
άπλωσα τα πόδια στις πλάκες της αυλής, ακούμπησα πίσω τη πλάτη,
μα τι ραχάτι!
Δυνάμωσα, πληρώθηκα προκαταβολικά για τη δούλεψη της μέρας.
Και είμαι εδώ!
Η ζέστη σου ήλιε μου με λούζει και μου καθαρίζει τη ψυχή.
Στων πρώτων ωρών της μέρας τη γαλήνη που μόνο η φύση τις θωρεί,
μέσα στου μυαλού την ηρεμία, περνούν οι σκέψεις ελαφρά.
χαράζουν το χάρτης της πορείας μου στη μέρα και ένα συναίσθημα γεννά.
Πληρότητα να το πεις; ίσως και νά 'ναι.
Μα ποιος ασχολείται με αυτά;
Μια μουσική οδηγεί τα βήματά μου κι αρχίζει το παιχνίδι να χει ζωή..............

ΑΝΕΙΠΩΤΑ

Στης χάρης το ανάβρασμα νεανική καρδιά,
φλέγεσαι στα απόρθητα το άγγιγμα να βάλεις.
Την άδεια δε σου 'δωσαν και φλόγισε ο νους.
Στης νύχτας τα καμώματα η μέρα δίνει παίρνει
και του μυαλού το αχαλίνωτο το δρόμο του θα βρει.
Στων ποιητών το βούλευμα παρκάρεις δική σου γλώσσα
κι εναποθέτεις τα όνειρα αληθινά να βγουν.
Χαρμόσυνα γυρίσματα στου έρωτα τα βέλη,
του πόθου σου τ' αναβλύσματα  μες τη πηγή να βρεις.
Με των χεριών σου τ' άγγιγμα και των ματιών το χάδι
στον ουρανό πετάχτηκες νερό να πας να πιείς.