ΑΛΛΑΞΕΣ

Σε μια καρέκλα οκταώρου
μιλάς συνέχεια, συναναστρέφεσαι,
με ίντριγκες τρέφεσαι.

Σηκώνεσαι κάθεσαι κι ανακυκλώνεσαι
ξεσπάς τα νεύρα σου, καταναλώνεσαι

Υποστηρίζεις κι υποστηρίζεσαι
τους άλλους ρίχνεις
μπορείς και κρύβεσαι.

Το παίζεις γλυκιά κι αθόρυβη
μα σα γυρίσεις αλλάζεις πρόσωπο

Φοράς στα χέρια καλό φιδόδερμα
και με το στόμα σου γλείφης πρωί απόγευμα

Σε εμπιστεύονται κι ο τάφος άνοιξε
ψέματα έβγαλε θέματα έθεσε
ωρίμασε το φρούτο

κι όμως

Υποστηρίζεις κι υποστηρίζεσαι
τους άλλους ρίχνεις
μπορείς και κρύβεσαι. 

ΑΧ!

Αχ και να 'μουνα στον ουρανό εκεί για να πετούσα, 
στα χρώματα τα φωτεινά την πλάση να θωρούσα.
Μαζί με των πουλιών τη λεφτεριά αγάπη να σκορπούσα
κι αυτά που έχω στην καρδιά με όλους να μοιραστώ.
Δε θα βαρεθώ!