ΑΘΛΙΕ ΚΟΣΜΕ Σ' ΑΓΑΠΩ

Στο μπλε βελούδο της νύχτας εναπόθεσαν τα μάτια μου τη σκέψη.
Στων αστεριών το φέγγος είδα εικόνες να περνούν σαν κομήτες.
Χαμογέλα σε παρακαλώ, πιο ευχάριστο θέαμα δεν θα κοιτάξω.
Στο μπλε βελούδο της νυχτιάς όλα είναι μοναδικά.
Ήχοι διάφοροι, τραγούδια μοναδικά της φύσης.
Κάποιοι έχουν έμπνευση και εμπνέουν και μας.
Βάλε τα καλά σου, τα λευκά, τα αέρινα και χόρεψε στη γη σαν δε πατάς.
Είσαι η μούσα της ψυχής μου που μ' αγκαλιάζει τόσο εύκολα
χωρίς να νοιάζεται για τίποτα, μόνο να μου δίνει.
Να μου δίνει αέρινη γεύση δύναμης, να χορεύω σ' αυτή τη γη,
μια ζωή που άλλοι χαράζουν αλλά εγώ την περπατώ με τον δικό μου τρόπο.
Να μου δείχνει το πρόσωπο με το δάκτυλο και να μη νιώθω ντροπή.
Να με σκοτώνει με τερτίπια φτηνά, να μου δίνει πίσω τη ζωή με ένα φιλί.
Στο μπλε βελούδο της νυχτιάς γεμίζει με φως η ζωή.
Χαράζει μέρα νέα, καινούργια.
Καινούργια βήματα, καινούργια χειροπιασίματα, καινούργιες αγκαλιές.
Νέα βήματα, νέες εικόνες, νέες αισθήσεις και αισθήματα, νέοι πόθοι.
Πιο ειλικρινά, πιο αληθινά, πιο ζεστά να μοιραστείς και να μοιράσεις.
Κόσμε είσαι άθλιος μα Σ' ΑΓΑΠΩ.
Όμορφε ΘΕΕ μου σε προσκυνώ για ευχαριστώ, στο δώρο της ζωής.